Students in the Spotlight: Utrecht Buccaneers

Waar onze naam vandaan komt is niet helemaal te achterhalen. Buccaneer betekent vrij vertaald Piraat en is een keer wat anders dan al die dierennamen voor ijshockey clubs. Grappig genoeg was het eerste logo bij de naam helemaal geen piraat maar een sterke corsicaan uit Asterix en Obelix die wel iets weg had van het Blackhawks logo. Alweer een paar jaar geleden hebben Take Lijzenga en Wicor Telkamp een heel mooi nieuw logo gemaakt met dit keer wel een echte piraat inclusief hockeystick en natuurlijk de Dom. Vanzelfsprekend is de rest van de jersey rood en wit, de kleuren van Utrecht.

Onze vereniging telt 36 leden ongeveer ⅔ is man en ⅓ vrouw. We hebben drie keepers en een goede mix van rookies en gevorderden. Elk jaar is het team weer heel anders. Dat hangt af van hoeveel mensen er stoppen met studeren en weg gaan en de nieuwe aanwas studenten en internationals.

Vorig jaar hadden we alweer ons 5e lustrum dus dit is ons 26e jaar. Vorig jaar werd er dan ook een lustrumtoernooi georganiseerd waar veel oud leden aanwezig waren. Dit bracht natuurlijk genoeg goede verhalen van de oude tijd naar boven.

Dit jaar speelt Jeroen Dral het langst bij de Buccs. Al 6 jaar lang zit hij bij het team, hij begon al op zijn 17e en komt oorspronkelijk van het langebaanschaatsen. Afgelopen twee jaar verzorgt hij ook de off-ice trainingen en hij is ook een jaar wedstrijdsecretaris geweest. Hij heeft in zijn jaren dus heel veel bijgedragen voor het team en is daarnaast nogal in spiermassa gegroeid.

Verder hebben we nog onze coach/trainer Wouter Leenen. Hij heeft eerst zelf bij het team gespeeld en is zeer actief geweest bij de vereniging door onder andere de voorzitter te zijn voor twee jaar. Nu zijn wij nog steeds super blij dat hij ons coacht en trainingen verzorgd samen met Kale Jewell, Martin Spithoff, Tian Butler en Nicola Zaugg. Al deze mensen hebben jaren bij het team gespeeld en weten dus heel goed wat onze sterke en zwakke punten zijn.

Wouter Leenen en Vincent Jansen zijn ook erelid, hun nummers zijn dan ook met pensioen, omdat zij altijd veel voor de vereniging hebben betekend.

Eigenlijk heeft ons team geen duidelijke do’s en dont’s. Ons team heeft een grote mix van beginners en al jarenlange ijshockeyers. Hierdoor is het niveauverschil vrij groot en dit maakt helemaal niet uit bij het team. Als je maar laat zien dat je hard werkt en niet opgeeft. Elk jaar is het weer super vet om te zien hoe mensen vooruit gaan en hun bambi-status weten af te schudden.

Nee wij doen niet aan ontgroeningsrituelen. We zijn een vrij nuchter team en vinden het eigenlijk, opnieuw, vooral belangrijk dat iedereen er vol voor gaat tijdens trainingen en wedstrijden, enthousiast is en natuurlijk gezellig samen veel bier wil wegdrinken.

We hebben aardig wat nationaliteiten in ons team voorbij zien komen. Canadezen, Amerikanen, Scandinaviërs, Tsjechen, Fransen, Duitsers, Engelsen, zelfs een Australiër, en af en toe hebben we ook wat Nederlanders.

Het is super leuk om zoveel nationaliteiten om je heen te hebben en om dit te kunnen doen in vrijwel alles is de voertaal Engels.

Onze jongste lid is Max de Swart van 18. Ons oudste lid Daniel ‘sugardaddy’ Zamrsky, hij is een Phd student en 32 jaar oud. Als oudste krijgt hij natuurlijk alle oude mannen grappen over zich heen.

Over het algemeen is het altijd hartstikke gezellig in de kleedkamers af en toe wordt er tussen de mannen- en vrouwenkleedkamer wat geklaagd over elkaars muzieksmaak (to quote Sanne Stokman: “maar die is in de vrouwenkleedkamer gewoon beter”). Bij de wedstrijden is het altijd leuk om te zien dat iedereen zich nogal anders klaarmaakt voor de wedstrijd. De een zit stilletjes in volle focus zich om te kleden de ander spreekt nog wat dingen door. En sommigen hebben een bijgelovig aankleedritueel. Doordat we zo’n klein team zijn, kent iedereen elkaar, dit zorgt ervoor dat iedereen zich op zijn gemak voelt in de kleedkamer en er altijd gezelligheid is.

Om de twee weken hebben we altijd een borrel in café de Domkop, onze zeer geliefde sponsor, die vaak worden gecombineerd met nachten doorhalen in de Poema. Daarnaast hebben door het jaar heen ook genoeg andere activiteiten zoals thema feesten, NHL watch nights, wintersport en de busreis naar de verre uitwedstrijden.

Het jaarlijkse huisfeest brengt altijd goede verhalen voort, aangezien het niet ongebruikelijk is dat er mensen te diep in het glaasje kijken. Aan het eind van de avond waren er veel mensen gesneuveld op het slagveld van de drank. Ieder jaar heeft dit feest ook een ander thema, waar de meest gekke outfits worden verwacht. Ook was de wintersport goed geslaagd. Met aangebrande pannenkoeken, shotjes uit waterkokers, rollende afdalingen van de bergen en het bijna vergeten van teamgenoten in Frankrijk.

We zullen ze niet bij naam noemen, maar we hebben een aantal beruchte Poema-gangers die altijd te vinden zijn met een biertje, een goed verhaal en wat leuke dansjes.

Naast dat de sport natuurlijk geweldig is, waar we verder op deze site vast niet op in hoeven gaan, is de mix van fanatiek sporten en gezellig biertjes doen een perfecte combi. We hebben een heel gevarieerd team met veel verschillende persoonlijkheden, sterke verhalen, en een hoop enthousiasme voor hockey.

We zijn afgelopen jaar derde geworden. Dit jaar hebben we natuurlijk als doelstelling alles te winnen. We zijn op het moment goed op weg met twee overwinningen in onze zak!