Div teams 0910

9 maart 201000:00

Door Joep Meijsen

The Tuesday Round-up week 24

Een verse round-up tijdens de adempauze in de play-offs. Met onder meer een contractverlening voor een succesvolle schutter, een Nederlands kampioenschap in Spanje, twee goalies die zich content voelen in Nederland en een opmerkelijke ingezonden brief in De Telegraaf.

Lars van Sloun blijft de komende twee seizoenen bij Geleen Eaters spelen. De 19-jarige jeugdinternational heeft overeenstemming bereikt met de club over verlenging van zijn contract. Van Sloun is opgeleid in Geleen en is bezig aan een topseizoen waarin hij in 51 wedstrijden al 20 goals en 24 assists op zijn naam wist te brengen. Als het op powerplay-goals aankomt, hebben in de hele Nederlandse competitie slechts twee spelers dit seizoen vaker raakgeschoten.

Dave Stappershoef is kampioen van Spanje. De voormalige verdediger van onder meer Nijmegen en Heerenveen klopte met zijn club Jaca in de best-of-five-serie om de landstitel Puigcerda met 3-1. Eerder had hij ook al de nationale beker gewonnen met zijn team. Er is nu nog één prijs om voor te spelen in Spanje, de Copa del Rey, waarvoor eind maart wordt gespeeld. Dan is Puigcerda de tegenstander in de halve finale. Stappershoef keert na dit seizoen vanwege zijn studie terug naar Nederland.

Het is nog niet zeker of Destil volgend jaar doorgaat als hoofdsponsor van Tilburg Trappers. De keten van bouwmarkten voor professionals moet binnenkort de knoop doorhakken over alle sponsorcontracten, waaronder ook voetbalclub Willem II en een wielerploeg vallen. ‘IJshockey is mijn grote hobby, dat heeft veel te maken met het sponsoren van Trappers. Die sport genereert niet zoveel publiciteit. Pas sinds kort is er weer geregeld wat aandacht op tv voor de Nederlandse competitie', zegt grootaandeelhouder Gert-Jan van Eck in Brabants Dagblad.

In de Reiskrant van De Telegraaf van zaterdag staat een artikel waarin lezers hun ervaringen met douane uit de doeken doen, waaronder een brief van Art Dalhuisen, de vader van Mike. ‘ Wij zijn zeven jaar geleden naar Canada verhuisd, mijn zoon was toen tien jaar. Onlangs werd hij door de Nederlandse IJshockey Bond uitgenodigd om voor het Nederlandse team te spelen op het wereldkampioenschap onder de 18. Hij spreekt nog wel een beetje Nederlands, maar veel woorden en uitdrukkingen kent hij niet', begint Art zijn brief.

Het vervolg: ‘ Op Schiphol aangekomen vroeg de douane hem of hij iets aan te geven had. Mijn zoon reageerde verbaasd: wat moet ik aan u geven? Daarop vroeg de douanier hem wat hij in z'n tas had. "Mijn hockeyspullen, want ik speel voor Nederland op het WK!", zei mijn zoon trots. De douanier deed alsof hij geïnteresseerd was in hockey en vroeg wat zijn drie sticks kosten. "Wel 225 dollar per stick!", zei mijn zoon. Tophockeyers nemen altijd hun eigen sticks mee. "Mag ik nu naar mijn opa, die staat te wachten?", vroeg mijn zoon. "Eerst even de boete betalen, want je hebt gelogen", zei die douanier. Mijn zoon snapte er niks van. "Ik vroeg of je wat aan te geven had en toen zei je nee", kraaide de douanier. "Terwijl je die dure hockeyspullen bij je hebt!" Na betaling van 175 euro boete mocht hij doorlopen om Nederland te vertegenwoordigen op het WK.'

Yutaka Fukufuji is bijzonder content dat hij niet meer in Noord-Amerika, maar in Nederland speelt. Alleen voor de NHL wil hij de oceaan wel weer over. Vooral de druk om daar te presteren was hem een doorn in het oog. ‘ Ik ben blij dat ik daarvan ben verlost. Het kostte me zoveel energie. Alleen het vandaag presteren was belangrijk, ze kijken totaal niet naar morgen', stelt 'Fuji' in een interview met Brabants Dagblad. Nu voel ik me veel zekerder. Hier moet je er ook iedere wedstrijd staan, maar ik heb gewoon een contract tot het einde van het seizoen. Die zekerheid geeft me heel erg veel rust.'

Zijn concullega Sami Heinonen van Geleen is ook al zo blij met Nederland. Na zijn seizoen in Den Haag vertrok hij naar Chamonix in Frankrijk, maar dat viel op bijna alle vlakken tegen. ‘ Het was pure eenzaamheid', zegt hij in De Limburger. ‘Ik ben een grote fan van Thierry Henry, de spits van Barcelona. En het Franse voetbal zelf is ook wel oké. Maar voor iets anders krijg je mij niet meer naar dat land. Alles wat tegen kon vallen, viel ook tegen in Chamonix', zegt de Fin.

"De omgeving was prachtig, maar zonder auto doe je niks', vervolgt hij. Niemand sprak Engels en voor ons is de Franse taal een probleem. Het interesseerde ook geen mens hoe het met je ging. En Nea (zijn vrouw, red.)zat voortdurend in haar eentje. Busreizen naar uitwedstrijden duurden soms een etmaal en dan kreeg je vlak voor de wedstrijd een powerdrankje en een snack als maaltijd. En ik maar denken dat Fransen zo'n geweldige keuken hadden.'

Wellicht de invloed van de Olympische Spelen? Zaterdag keken er 47.000 mensen naar de uitzending van het ijshockey op RTL7. De volgende ochtend kwamen er daar nog 8.000 bij voor een totaal van 55.000 kijkers. Een week eerder waren dat er nog maar 37.000. Komende zaterdag is volgende uitzending om vier uur ‘s middags.

Een stukje Vancouver in Nederland? Afgelopen zaterdag duurde de eerste pauze in Zoetermeer bij de wedstrijd tussen Den Haag en Tilburg ruim twee keer zo lang als normaal. Net als bij de eerste schaatswedstrijden in Vancouver kwam de 'Zamboni' wel op het ijs, maar kon bijna direct weer terug naar de stal voor reparatie. Aanleiding in Zoetermeer was een op het ijs achtergebleven deel van een gebroken stick dat in de machine terecht was gekomen.

De titel van Strafbankkoning is bijna vergeven. Brian Mullally heeft 166 strafminuten en lijkt daarmee zijn titel van vorig jaar te prolongeren. Daarmee heeft hij een voorsprong van zestien minuten op Jeff Smith van Nijmegen. De andere twee nog actieve spelers in de topvijf van de ranglijst, Casey Vanschagen en Matt Korthuis zitten beiden op 134 minuten.