Bulldogs: Titel op tandvlees

Een mooie finale was het. Heel veel publiek, agressief en snel ijshockey, een spannend scoreverloop en een winnende treffer om in te lijsten. Amsterdam en Tilburg maakten van het slot van de competitie een spektakelstuk dat staat als een huis. Niet dat het ijshockey zestig minuten lang sprankelend was, maar wel altijd vol inzet en met een sidderende nervositeit rond de krappe voorsprong voor Amsterdam.De uitblinkers zijn niet makkelijk te benoemen. In ieder geval Martin Trommelen, die Tilburg met een sublieme reeks reddingen tot het einde in de strijd hield. Ook Sjon Wynia, die tot de laatste seconde bleef geloven in een stunt en zijn teamgenoten opjoeg op jacht naar een beter resultaat. Bij Amsterdam ging de teruggekeerde Tommie Hartogs voorop in de strijd, schakelde Doug Stienstra de gevaarlijke Jason Lafreniere grotendeels uit, maakte Kevin Hoogsteen enkele weergaloze acties en was Marcel Kars tweemaal trefzeker.De champagne spoot dan ook massaal in de rondte toen scheidsrechter Sven Bergman voor het eindsignaal had gefloten. Ongetwijfeld net zo veel uit opluchting over de ternauwernood veiliggestelde landstitel als uit vreugde over het derde kampioenschap op rij. Bulldogs was het grootste deel van de wedstrijd de betere ploeg, maar vergat deze voortijdig te beslissen. De Tilburg-spelers dropen onder luid gejuich van hun massaal meegereisde fans af naar de kleedkamer. Een anticlimax na de successen van het weekeinde, maar ze hebben weinig om zich voor te schamen. Ze hebben Amsterdam het vuur tot het einde toe nauw aan de schenen gelegd.De wedstrijd startte enigszins rommelig. Veel puckverlies aan beide kanten. Een wat ongelukkig schot van de ook sterk spelende Trevor Sherban raakte Leo van den Thillart in het gezicht. De nationale verdediger stortte bloedend op het ijs en moest met behulp van twee teamgenoten naar de kleedkamer worden getransporteerd, terwijl het bloedspoor van het ijs werd verwijderd. Van den Thillart, met een enorm verband op zijn rechteroor, keerde in de loop van de tweede periode terug op het ijs.De wedstrijdtactiek van Tilburg was glashelder. Amsterdam opwachten, felle uitvallen plegen en zo vaak mogelijk schieten op doelman Casper Swart, die als de zwakke schakel bij Amsterdam gold. De jonge doelman zal Amsterdam-fans tijdens de wedstrijd een paar keer een hartverzakking hebben bezorgd, maar maakte op de belangrijke momenten toch de belangrijke stops die Amsterdam in staat stelde de krappe winst in veilige haven te brengen.Tilburg kreeg tijdens de eerste periode een paar aardige kansjes, terwijl Amsterdam vooral gevaarlijk was tijdens de powerplay. Dit was de eerste confrontatie met de weergaloos keepende Martin Trommelen. ÂHij speelt wel niet voor het nationale team, maar wat hij vandaag liet zien was grandioosÂ, zei Bulldogs-aanvaller Kevin Hoogsteen na afloop van de wedstrijd. Weliswaar moest Trommelen vissen op een schot van Trevor Sherban, maar toen had Bergman al afgefloten omdat de boomlange aanvaller zijn hand om de puck had gesloten om deze onder controle te krijgen.Na een kwartier spelen viel de eerste treffer. Jeff Trembecky gaf de puck van achter het net voor, waar Stanislav Nazarov klaarstond om deze achter Casper Swart te drukken. Een voorsprong tegen de verhouding van de wedstrijd in, maar daarmee niet minder raak. Een powerplay vlak voor het einde van de periode bood Josh Oort en Andrew Williamson goede kansen op de gelijkmaker, maar een combinatie van pech en goed keeperswerk hield de voorsprong voor Tilburg in stand.Tijdens de tweede periode groeide het overwicht van Amsterdam in de wedstrijd. Na vijf minuten leidde dit tot de gelijkmaker. Het Tilburgse doel werd van verschillende kanten onder vuur genomen en het was uiteindelijk Marcel Kars die het gat vond om de puck in het net te prikken. ZoÂn 2,5 minuut later veroverde Kevin Hoogsteen de puck, omzeilde twee verdedigers, schaatste in de richting van de rode lijn, schoof de puck perfect afgemeten opzij, waar Marcel Kars de one-timer in de bovenhoek joeg. Een prachtige treffer die uiteindelijk de winnende bleek te zijn.Tilburg kreeg in het restant van de periode enkele powerplays om te helpen bij de jacht op de gelijkmaker. Casey Vanschagen bleef lange tijd doodstil liggen op het ijs na een genadeloze crosscheck van Trevor Sherban. Trappers wist echter geen gebruik te maken van deze mogelijkheden. Waar de ploeg de afgelopen anderhalve week zoveel succes had met een man meer op het ijs, bleek de penaltykilling van Amsterdam te sterk voor Tilburg. Vooral het agressieve jagen op de puck van Tommie Hartogs bezorgde Tilburg veel problemen.De derde periode bood Amsterdam volop kansen om de wedstrijd toch nog te beslissen. Andrew Williamson stond twee keer oog-in-oog met Martin Trommelen, maar verloor beide keren. Een inzet op de powerplay, werd door Jeffrey van Iersel met de hand van de lijn geslagen, terwijl zowel Josh Oort als Kevin Hoogsteen goede voorzetten niet wisten te converteren.Op het moment dat Amsterdam de wedstrijd weigert te beslissen, is het wachten op de gelijkmaker. Deze viel bijna toen Jeff Trembecky alleen op Swart af mocht, maar zijn inzet werd gestopt. Een schot tegen het einde van de wedstrijd werd door de Amsterdamse doelman niet goed verwerkt, maar tot opluchting van iedereen die de Bulldogs een warm hart toedroeg gleed de puck nipt langs de goede kant van de paal.In de laatste minuten zette Tilburg de tegenstander vast in het vak en werd het doel nog verschillende keren onder vuur genomen. Een schot vanaf de blauwe lijn eindigde echter in de handschoen van Casper Swart, terwijl een voorzet voorlangs in de laatste minuut geen contact maakte met een Tilburgse stick. De Brabanders speelden op dat moment al met een extra veldspeler, maar het mocht niet baten. Bulldogs controleerde de puck in de hoek en het aftellen van tien naar nul afwachten alvorens de spelers over elkaar heen konden duiken om de landstitel te vieren.Daarmee komt een definitief einde aan de ijshockeyjaargang 2003/2004. Amsterdam wint de beker, Heerenveen kan zich troosten met de Coupe der Lage Landen en Tilburg kan trots zijn op de twee finaleplaatsen. De uiteindelijke landskampioen is echter dezelfde als vorig seizoen en het jaar ervoor. Het Amsterdam van coach Ron Berteling. De titel is terecht gezien de prestaties over het hele seizoen, maar uiteindelijk slechts binnengesleept op het tandvlees.