Bulldogs heeft titel in zicht

Het Thialf-stadion was met dik 2600 toeschouwers uitstekend gevuld voor wat een kraker had moeten worden. De laatste keer dat Amsterdam en Heerenveen tegenover elkaar stonden in een play-off-finale werd het echter 3-0 voor de formatie van Ron Berteling. Afgelopen zaterdag leek het erop alsof spelers en publiek van Heerenveen verwachten dat dit scenario zich dit jaar weer zal herhalen.

De toeschouwers keken grotendeels in doodse stilte toe hoe Heerenveen een deel van de wedstrijd een overwicht had. De ploeg van Leigh Mendelson kreeg volop powerplay-mogelijkheden, creëerde de nodige kansen, maar wekte nooit de indruk geloof in eigen kunnen te hebben. Amsterdam pakte vroeg in de ontmoeting het initiatief en maakte de wedstrijd in de slotfase af met drie goals in drie minuten.

De enige fase in de wedstrijd dat Flyers Ă©cht dreigde terug te komen in de wedstrijd was in het begin van de derde periode. In een powerplay met vijf tegen drie scoorde Marco Postma van dichtbij de 1-2. Deze treffer werd gevolgd door enkele uitstekende kansen in het restant van de powerplay en de periode daarna. Het was echter machtig te zien hoe Amsterdam zich hergroepeerde, de controle over de wedstrijd heroverde en deze uiteindelijk makkelijk uitspeelde.

foto: Martin de Jong

Ron Berteling toonde zich na afloop van de wedstrijd een tevreden coach. ÂIk was het niet altijd eens met de calls van de scheidsrechter, maar dat heb je altijd als coach. We kregen daardoor vooral in de tweede periode wel veel powerplays tegen. Heerenveen drukte vooral in het begin van de tweede periode behoorlijk, maar toen we eenmaal weer vijf tegen vijf speelden, hebben we het goed uitgespeeld.Â

Amsterdam kwam na vijf minuten op voorsprong via Chris Eimers. Met Erik Landman op de strafbank wegens charging vuurde Jason Smith vanaf de blauwe lijn. De vuurkogel smoorde in de massa, waar Chris Eimers het meest alert reageerde en met een droog schot de 1-0 op het scorebord bracht. Vroeg in de tweede periode haalde Marcel Kars een van zijn bekende trucjes uit. Tommie Hartogs stuurde hem alleen weg, de boomlange aanvaller faked een schot in de hoek, maar kiest voor een schuivertje in de korte hoek, waardoor de Friese doelman Van der Holst op het verkeerde been stond.

Heerenveen kreeg volop kansen om iets terug te doen. Vooral in het tweede deel van de tweede periode, toen achter elkaar Marcel Kars, Simon de Wit, Chris Eimers (voor vier minuten) en nogmaals Simon de Wit de strafbank mochten opzoeken. Dit bood Mark McArthur de kans om te bewijzen dat hij een uitstekende aanwinst is, maar het legde vooral het gebrek aan schotkracht bij de Flyers bloot.

De treffer van Tommie Hartogs

De topscorers van Friezen waren het grootste deel van de wedstrijd onzichtbaar. Oleg Timchenko zat geen seconde in de wedstrijd, Tyler Palmiscno liet slechts bij vlagen zijn klasse zien, Erik Landman zat te vaak in de strafbank en Matt Korthuis had een off-day. De gevaarlijkste mensen aan Friese zijde waren daardoor Marco Postma, Hans Kroon, Bert van de Braak en verdediger Don Nichols. Zij misten echter geluk in de afronding, waardoor de nederlaag onafwendbaar was.

De 1 Â 3 na 53 minuten, op de powerplay, was wonderschoon. De pass kwam dwars door de verdediging heen, was lang en strak en werd door Marcel Kars perfect afgerond. Veertig seconden later was de wedstrijd definitief voorbij. Mark Bultje bediende zijn captain Tommie Hartogs, wiens one-timer genadeloos in de bovenhoek verdween. Toen Doug Stienstra even later eenvoudig om de keeper van de Flyers heenschaatste voor de 1-5, waren de krachtsverhoudingen in het Nederlandse ijshockey weer duidelijk.

Ron Berteling rolde tijdens de wedstrijd slechts twee lijnen. Door het vertrek van Tony Demelinne met Oranje onder de 18 jaar is zijn toch al krappe selectie nog verder ingekrompen. ÂHet maakt het coachen op de bank er wel makkelijker op. Ik hoef alleen maar te kijken wie er nog het meest fit uitziet en die gaat het ijs op. Nu hebben we enkele dagen rust en wie weet kunnen we het vrijdag afmaken.Â