15 augustus 200900:00

Door Joep Meijsen

De Tussenstand: Geleen

Over 34 dagen begint het Nederlandse ijshockeyseizoen officieel met de strijd om de Ron Bertelingschaal. Tijd voor de jaarlijks terugkerende rubriek De Tussenstand. In de vierde aflevering een analyse van de ontwikkelingen rond verliezend halve finalist Geleen Eaters.

Geleen werd vorig jaar in de competitie knap derde, maar onder het oppervlak broeide het bij de meest zuidelijke club in de eredivisie. Waar een jaar eerder de latere landskampioen Tilburg in de halve finales van de play-offs nog tot het uiterste werd uitgedaagd, was de serie tegen Den Haag afgelopen seizoen in een vloek en een zucht voorbij.

Met Uli Egen leek de club een gouden greep te hebben gedaan. Hij bracht een karrevracht aan ervaring op hoog niveau mee als speler en als coach. Tijdens het afgelopen seizoen groeide echter intern de kritiek op de Duitse oefenmeester en recentelijk volgde de bijna onafwendbare scheiding. Zijn vervanger is Mike Pellegrims, die zijn debuut gaat maken als hoofdcoach.

Dit lijkt voor Geleen op de eerste blik een schot in de roos. Pellegrims kent als oud-speler de clubcultuur, heeft heel veel krediet bij de aanhang, bereikte voor iemand uit de Nederlandse competitie als speler ongekende hoogte. De geboren Belg woont bovendien in de buurt en wordt gezien als een man met veel speelintelligentie en sociale vaardigheden. Zijn aanstelling lijkt een verrijking voor de eredivisie.

Dat is echter natuurlijk geen garantie voor succes. Daarvoor is ook een spelersgroep met veel potentie nodig. Daarover valt voorlopig slechts zeer voorzichtig iets te zeggen. Vorig jaar rond deze tijd had Eaters dertien spelers bekendgemaakt, nu zijn dat er vijftien. Daaronder vallen echter liefst vier keepers. Van die vijftien zijn er liefst tien nieuw. Een kwintet jonge Geleense spelers zijn vooralsnog alle oude bekenden van vorig jaar.

In het doel dus volop keuze voor Pellegrims, al zal Sami Heinonen natuurlijk veruit de meeste wedstrijden spelen. De Fin bewees zich twee jaar geleden bij Den Haag als één van de beste goalies in de liga en kwam vorig jaar uit in de hoogste liga in Frankrijk. Zonder meer een goede aankoop van Eaters. De uit de eigen jeugd afkomstige Quentin Cuijpers en Rowan Delil mogen de strijd aan met William den Ridder om de plek op de bank. Den Ridder proefde vorig jaar in Nijmegen voorzichtig aan het niveau in de eredivisie.

Defensief louter nieuwkomers, waaronder twee die afkomstig zijn van Tilburg Trappers. Jeffrey van Iersel kwam onder Larry Suarez maar weinig op het ijs, maar was in het verleden een vaste waarde. Hij is pas 29 en kan in Geleen het ongelijk van Suarez bewijzen. Niko Suoraniemi kwam vorig jaar bij Trappers aanwaaien. De voormalige U18-international van Finland groeide uit tot een publiekslieveling, maar kreeg geen nieuwe aanbieding. Eaters sloeg snel toe en haalt een beweeglijke, puckvaste verdediger binnen.

Vanuit het buitenland komen twee andere defensieve versterkingen. Adam Blanchette heeft enkele seizoenen solide profervaring in de Verenigde Staten. Goals maakte hij amper, maar wie zich handhaafd in de CHL en eerder in de QMJHL moet Nederland goed aankunnen. De andere nieuwkomer is de Serviër Branko Mamic. Een opmerkelijke transfer, maar hij komt met goede referenties.

Aanvallend wordt het interessant om te zien of Jeffrey Mens, Lars van Sloun of Diego Winters zich verder kunnen ontwikkelen en bij de nieuwe coach meer ijstijd kunnen afdwingen. De 30-jarige Dennis ten Bokkel is de derde Tilburgse speler die naar Limburg verhuist. Kende goede seizoenen en was aanvoerder van Trappers, maar kwam ook onder Suarez niet veel op het ijs. Het is afwachten of de oud-international zijn niveau van een paar jaar geleden opnieuw kan halen.

En dan zijn er nog twee nieuwe imports. Mike McRae en Jason Dolgy hebben beiden afgelopen jaar in de obscure profliga AAHA gespeeld. Daar verzamelden ze veel punten, maar het is moeilijk inschatten wat die waard zijn. Dat de AAHA een zeer matig kaliber ijshockey is, wil niet zeggen dat er geen groeibriljantjes tussen kunnen zitten.
Tenslotte is er nog Nick Verschuren. Terwijl veel Nederlandse spelers naar Eindhoven vertrekken, gaat hij er juist weg. Wordt dit seizoen pas 20 jaar oud.

Concluderend lijkt het duidelijk dat Geleen nog wel wat versterking nodig heeft voor het een eredivisiewaardig team heeft. Eaters is tradtioneel altijd een van de laatste ploegen om het team compleet te hebben en die traditie lijken ze in stand te houden.