We hebben er met z’n keihard voor gevochten en ook verdiend gewonnen. We wisten wat er anders moest ten opzichte van de eerste wedstrijd, de 6-1 nederlaag van zondag tegen Denemarken.

Toen speelde we om niet te verliezen en dat was een verkeerde instelling. We moeten op dit WK elke wedstrijd spelen om te winnen. Dat was ook het verschil met Slowakije, wij wilden het meer dan zij.

Iedereen was ook 100 procent, heeft zich voor het team opgeofferd. Zeker ook in de derde periode, toen we wat straffen tegen kregen en Slowakije al bijna tien minuten voor het einde begon hun goalie van het ijs te halen. Maar ook dat hebben we met z’n allen overleefd, al moet ik ook zeggen dat goalie Eline Gabriele een muur was. 33 Schoten tegen en geen treffer incasseren zegt alles he.

Deze zege betekent overigens niets als we de rest van het niveau niks meer presteren. We hebben vandaag laten zien op dit een na hoogste mondiale niveau thuis te horen, maar dat heeft pas waarde als we dat ook de andere wedstrijden laten zien.

Gelukkig hebben we morgen een rustdag. We zijn diep gegaan en dan is het zowel mentaal als fysiek fijn dat we bij kunnen tanken voordat we woensdag tegen koploper Oostenrijk moeten.

Zelf moet ik zeker even herstellen, ik ben al oud he. Het was vandaag mijn honderdste interland. Dat had ik pas vanochtend door, toen Kayleigh (Hamers, red.) er naar vroeg. Voor deze trip stond ik op 96. Met de twee oefeninterlands van vorige week en dus het duel tegen Denemarken en Slowakije staat de teller op 100.

Of het een van de mooiste zeges uit die interlandloopbaan is, weet ik pas aan het eind deze week. Want het zal afhangen van de andere resultaten wat de waarde van deze overwinning is. Maar het smaakt naar meer. Dat was ook de sfeer die er net in de kleedkamer heerste.‘